วันนี้ได้ไปดูวัดเก่าแก่อีกวัดหนึ่งคือวัดปงสนุก แต่เดิมเป็นโบราณสถานที่ถูกทิ้งเอาไว้ แต่ได้รับการบูรณะขึ้นมาใหม่โดยคณะอาจารย์จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และได้รับรางวัลการอนุรักษ์ดีเด่นจาก UNESCO อีกด้วย
ลักษณะของวัดนี้อยู่บนเนินดินที่สูง เข้าสู่ตัวอาคารโดยผ่านบันไดที่มีมีประติมากรรมปูนปั้ันรูปนาค มุ่งสู่วิหารด้วยการนำสายตาจากบันไดได้อย่างดี แต่การเข้าถึงนั้นต้องเดินเข้าจากด้านข้าง ลักษณะของวัดปงสนุกนั้นเป็นศิลปะผสมผสานระหว่างล้านนาและพม่า ลักษณะโครงสร้างที่ซับซ้อนรวมถึงการใช้สีเป็นเอกลักษณ์ทางพม่าซึ่งเป็นการเล่นหลังคาซ้อนชั้นหลาย ๆ ชั้น ดังจะเห็นได้จากรูปนั้นเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ในการออกแบบโครงสร้างไม้ โดยที่มีการรับแรงไม่ตรงจุดเสา แต่เป็นการยื่นคานไปรับเสาที่รับหลังคาอีกทีหนึ่ง
 |
| วัดปงสนุก |
จากนั้นก็ได้ไปที่วัดศรีรองเมือง
วัดนี้เป็นวัดที่เก่าแก่โดยเริ่มทำการก่อสร้างโดยคหบดีชาวพม่าที่เชื่่อว่าการตัดไม้ทำลายป่าเป็นการทำลายธรรมชาติจึงได้สร้างวัดนี้เพื่อขอขมาเทวดาต่าง ๆ ที่อยู่ในต้นไม้
ลักษณะเด่นของวัดนี้คือการใช้กระจกในการประดับประดาภายในตัวอาคารซึ่งเป็นหมู่เรือนขนาดใหญ่ หลังคาที่ซ้อนชั้นหลาย ๆ ชั้นนั้นก่อให้เกิดการระบายอากาศที่ดี ทำให้ภายในวัดนั้นร่มเย็น
 |
| วัดศรีรองเมือง กับการใช้กระจกประดับอาคาร |
จากลำปางเราได้ออกเดินทางไปสู่จังหวัดแพร่เพื่อไปดูหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นการศึกษาลักษณะของสิ่งที่มีอยู่และวิถีการดำเนินชีวิตของคนท้องถิ่น
ลักษณะของบ้านเป็นบ้านไม้เปิดใต้ถุนสุง มีลานดินอยุ่หน้าบ้าน และมียุ้งเก็บข้าว การสร้าง curculation ทำให้เกิดแกนของบ้านแบ่งแยกสเปสระหว่างบ้านสองหลัง คั่นกลางด้วยยุ้งเก็บข้าว นอกจากนั้นแล้วยังล้อมรอบด้วยพืชสวนครัว
นอกจากนั้นแล้วการใช้สังกะสีทำให้เกิดความแตกต่างที่ลงตัวของวัสดุ อีกทั้งยังมีการเล่นระเบียงโดยใช้เสาเล็ก ๆ ค้ำหลังคาที่ยื่นมาอีกทีหนึ่ง ทำให้เกิดความโปร่งของอาคาร อีกทั้งยังช่วยให้เกิดฟังก์ชั่นในการตากผ้า สามารถนำมาประยุกต์กับการออกแบบรีสอร์ทได้ดี
 |
| การใช้เสาค้ำหลังคานอกจากจะช่วยเรื่องโครงสร้างแล้วยังเพิ่มความโปร่งเบาให้กับบ้านด้วย |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น